W prawie międzynarodowym
Encyklopedia PWN
casus belli
w prawie międzynarodowym fakt, zdarzenie lub sytuacja stanowiące powód (rzeczywisty lub pozorny) rozpoczęcia działań wojennych;
[łac., ‘powód do wojny’],
osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa państwa, na którego terenie przebywa;
prawo przestępstwo polegające na agresywnym zachowaniu zmierzającym do naruszenia nietykalności cielesnej lub do uszkodzenia ciała osoby podlegającej szczególnej ochronie;
debellacja
zawojowanie, podbój i zawładnięcie terytorium w wyniku wojny;
[łac.],
dokument uchwalony 12 V 1944 w Filadelfii na XXVI Międzynarodowym Konferencji Pracy, dołączony później do konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);
